انتقادهای چشمبسته و غیرمنطقی از رقابتهای بینالمللی ارومیه!
اختصاصی ستارگان کاراته:
پیکارهای
جام وحدت و دوستیِ ارومیه در حالی با دستاوردهای کمنظیر برای کاراتهی
ایران به پایان رسید که برخیها بدونِ توجه به مزایایِ انکارناپذیرِ این
رقابتها، آن را خالی از فایده توصیف کردند!
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی ستارگان کاراته؛ رقابتهای بینالمللی جام
وحدت و دوستی که چندی پیش در ارومیه و با قهرمانیِ تیم ایران به پایان
رسید، علاوه بر مزایای فنی، دستاوردهای بزرگ و انکارناپذیری در ایجادِ
تعامل و ارتباطِ سازنده میان متولیانِ کاراته کشورمان با مقاماتِ
فدراسیونهای جهانی و آسیایی داشت که اثرات و ثمراتِ آن، به مرور و در
ماههای آینده نمایان خواهد شد.
با این همه، این روزها در برخی رسانهها میخوانیم که مسابقاتِ بینالمللی
ارومیه، هیچ خروجی و دستاوردی برای کاراته ایران نداشته و لذا بهتر است که
اصلا برگزار نشود! ناگفته پیداست افرادی که دستاوردهای مسابقاتِ ارومیه را
انکار میکنند، از اطلاعات و دانشِ کافی در زمینهی کاراته برخوردار
نیستند و دقیقا نمیدانند که از چه رویدادی سخن میگویند و کدامیک از
شخصیتهای برترِ فدراسیونهای جهانی و آسیایی در آن حضور یافتهاند!
رقابتهای جام وحدت و دوستیِ ارومیه (با همین کیفیتی که هماکنون دارد)
برترین و فنیترین تورنمنتِ بینالمللیِ کاراته به شمار میرود که در داخلِ
مرزهای ایران اسلامی برگزار میگردد و دقیقا به همین دلیل است که بسیاری از
چهرههای سرشناس و تاثیرگذارِ فدراسیونهای جهانی و آسیایی، در این
پیکارها حضور یافته و یا اینکه پیامهایی پیرامونِ برگزاریِ آن، صادر
میکنند که نشاندهندهی میزانِ اهمیتِ این رقابتهاست.
همهساله تعدادِ زیادی از رقابتهای به اصطلاح بینالمللیِ کاراته در داخلِ
کشورمان برگزار میشود که سطحِ فنیِ آنها بعضاً از برخی مسابقاتِ استانی هم
پایینتر است! سئوال اینجاست که چرا برخی دوستانِ خبرنگار، به آن مسابقات
که به هیچ وجه در حد و اندازهی نامِ بینالمللی نیست، نمیپردازند و سطحِ
فنیاش را نقد نمیکنند اما جامِ وحدت، بزرگترین و معتبرترین رویدادِ
بینالمللیِ کاراته را که در داخلِ مرزهای ایرانِ اسلامی برگزار میشود،
هدفِ حملاتِ خود قرار میدهند؟!
شکی نیست که رقابتهای جام وحدت و دوستیِ ارومیه نیز مانند هر رویدادِ
بینالمللیِ دیگری، خالی از اشکال و نقص برگزار نمیگردد که البته میبایست
در جهتِ رفعِ نواقص و نارساییها گام برداریم اما اینکه جامِ وحدت را (که
یقینا معتبرترین رویدادِ بینالمللی کاراته در داخلِ مرزهای ایران اسلامی
است) موردِ حمله قرار دهیم و در رفتاری دوگانه و سئوالبرانگیز، از کنارِ
مسابقاتِ بیکیفیت و فاجعهباری که همهساله در کشورمان تحتِ نامِ رقابتهای
بینالمللی برگزار میگردد، به سادگی بگذریم، دستِکم برای کارشناسان و
اهالیِ فن، قابلِ هضم نیست.
پیشنهاد میکنیم دوستانِ خبرنگار که اطلاعاتِ چندانی پیرامونِ هنرِ رزمیِ
کاراته و شرایطِ آن ندارند، پیش از اظهارِ نظر در خصوصِ کیفیتِ رقابتهای
بینالمللی، با چند تن از کارشناسان و صاحبنظرانِ این رشته مشورت کنند تا
لااقل از این موضوع مطلع شوند که پیکارهای جامِ وحدت و دوستی، با همین
کیفیتی که هماکنون دارد، برترین و معتبرترین رقابتِ بینالمللی کاراته است
که در ایران برگزار میشود و اگر قرار باشد سطحِ فنیِ این مسابقات را زیرِ
سئوال ببریم، به طریقِ اولی باید بگوییم دیگر مسابقاتِ بینالمللی که در
داخلِ ایران برگزار میگردند، اساساً محلی از إعراب ندارند! اما حمله به
مسابقاتِ بینالمللی ارومیه و همزمان، سکوت در قبال سایرِ رقابتهای به
اصطلاح بینالمللی، یک تناقضِ آشکار و البته تاملبرانگیز است که اهالیِ فن
را به خنده وامیدارد.
نکتهی دیگر که برخی دوستانِ خبرنگار باید به آن توجه کنند، مقایسهی
نسبیِ هر رقابت با رویدادهای مشابهِ آن است. مثلا رقابتهای جام وحدت و
دوستی را نباید با مسابقاتِ جهانی و یا المپیک مقایسه کنیم و سپس نتیجه
بگیریم که سطحِ فنیِ آن، نازل بوده است! بلکه این مسابقات باید با رقابتهای
مشابه (مثلا پیکارهای بینالمللی که داخلِ ایران برگزار میگردد) مقایسه
شده و سپس پیرامونِ سطحِ فنیِ آن، اظهار نظر گردد.
اگر به طریقِ فوق عمل کنیم، خواهیم دید که هیچیک از تورنمنتهای به اصطلاح
بینالمللیِ کاراته که در داخلِ ایران برگزار میگردند (و همچنین بسیاری
از مسابقات بینالمللی در کشورهای همسایه) از نظرِ فنی و کیفی، به هیچ وجه
در حد و اندازهی مسابقاتِ جام وحدت و دوستی نیستند. کاراتهکاهای کشورمان
در تمامیِ ردههای سنی، با حضور در رقابتهای بینالمللی ارومیه، مسابقهای
را تجربه کردند که به اعترافِ کارشناسان، از سطحِ کیفیِ قابلِ قبولی
برخوردار بود و این میتواند همان مزیتِ فنی باشد که برخی دوستانِ ناآگاه،
آن را انکار میکنند.
از سویِ دیگر داورانِ کشورمان نیز در کلاسهایی حضور یافتند که با تدریسِ
برترین مدرسانِ جهانی برگزار میشد و به گفتهی اهالیِ فن، جزوِ پربارترین و
تاثیرگذارترین کلاسهای داوری به شمار میرفت که فواید بسیاری را برای
شرکتکنندگان در پی داشت. فوایدی که بسیاری از داوران معتقدند نظیرش را
تاکنون تجربه نکرده بودند.
و اما از همه مهمتر اینکه حضورِ چهرههای برتر و مقاماتِ ارشدِ
فدراسیونهای جهانی و آسیایی در ایران و رایزنیِ متولیانِ کاراتهی کشورمان
با آنها، ثمراتِ فراوانی را برای کاراتهی ایران به همراه داشت و امتیازاتِ
منحصر به فردی را متوجهِ کاراتهی این مرز و بوم ساخت که به مرورِ زمان و
در ماههای آینده، آشکار خواهد شد.
آیا دوستانِ منتقد، قبول ندارند که برای دفاع از حقوقِ کاراتهکاهای
ایرانی در میادینِ بینالمللی، باید با مسئولانِ فدراسیونهای آسیایی و
جهانی، رایزنی کرده و ارتباطاتِ بینالمللی خود را گسترش دهیم؟ آیا قبول
ندارند که بسیاری از کشورها (مانند برخی کشورهایِ عربی) اساساً از نظرِ
فنی، محلی از إعراب در کاراتهی آسیا و جهان ندارند اما با نفوذ در نهادهای
بینالمللی (بویژه فدراسیونهای آسیایی و جهانی) با پایمال کردنِ حقوقِ
سایر کشورها، مدالهایی را برای خود دست و پا میکنند؟ آیا
دوستانِ منتقد نمیدانند که المپیک نزدیک است و برای دفاع از حقوقِ مسلّمِ
کاراتهکاهای ایرانی در این میدانِ حساس و سرنوشتساز، علاوه بر توسعهی
فنی، نیازمندِ گسترشِ ارتباط با نهادهای بینالمللی و کسبِ کرسی هستیم؟
آیا نمیدانند که در ورزشِ حرفهایِ دنیا، نفوذ در نهادهای بینالمللی و
کسبِ کرسیهای آسیایی و جهانی، لازمهی موفقیت است؟ آیا باید منتظر بمانیم
تا المپیک آغاز و حقوقِ نمایندگانمان پایمال شود و سپس افسوس بخوریم که چرا
در نهادهای بینالمللی، صاحبِ نفوذ و کرسی نیستیم تا بتوانیم از حقِ
ورزشکارانمان دفاع کنیم؟ همینها که امروز دستاوردهای مسابقاتِ ارومیه را
انکار کرده و دیپلماسیِ فعالِ کاراتهی ایران را در این رقابتها نادیده
میگیرند، اگر حقوقِ کاراتهکاهای کشورمان در المپیک پایمال شود، فدراسیون
را به مسلخ میبرند و از مسئولانش میپرسند که چرا طیِ سالهای گذشته،
ارتباطاتِ خود را با مسئولینِ فدراسیونهای جهانی و آسیایی گسترش ندادید و
هیچگاه تلاش نکردید تا با کسبِ کرسی، از حقوقِ مسلّم کاراتهی ایران در
میادین بینالمللی دفاع کنید؟!
برقراریِ ارتباطِ مؤثر و تعاملِ سازنده با
مقاماتِ ارشدِ فدراسیونهای جهانی و آسیایی و نیز کسبِ کرسیهای
بینالمللی، راه و روشهای ویژهی خود را میطلبد که محمدصادق فرجی رییس
فدراسیون کاراته به خوبی از آن آگاه است و در ماههای گذشته نیز، به
موفقیتهای چشمگیری در این زمینه دست یافته است. یکی از آن راهها،
برگزاریِ مسابقاتی همچون جام وحدت و دوستیِ ارومیه است که قطعا دروازههای
فدراسیونهای جهانی و آسیایی را به روی ایرانیان خواهد گشود و ثمراتِ
فراوانی را متوجهِ کاراتهی کشورمان خواهد ساخت.
نویسنده: محمد قدیمی/ مدیرمسئول پایگاه خبری تحلیلی ستارگان کاراته