انجمن شیتوریوهایاشی ها کاراته استان گیلان
انجمن شیتوریوهایاشی ها کاراته استان گیلان

انجمن شیتوریوهایاشی ها کاراته استان گیلان

http://shitoryuhayashi.blogsky.com

کاراته‌ یعنی‌

کاراته‌ یعنی‌ دوری‌ جستن‌ از افکار زشت‌ و پلید اکثر کارآموزان‌ و مربیان‌ کاراته‌ معنی‌ لغوی‌ کاراته‌ را به‌ «کارا» خالی‌ و «ته» دست‌، یعنی‌ دست‌ خالی‌ تعبیر می‌کنند و بعضی‌ هم‌ کاراته‌ را «دست‌کارا» معنی‌می‌کنند. لازم‌ به‌ توضیح‌ است‌ که‌ «کارا» یکی‌ از نام‌های‌ قدیم‌ چین‌ بوده‌ است. پس‌ به‌ عبارتی‌ دیگر، کاراته‌«دست‌چینی» نیز معنی می شود..... واقعیت‌ این‌ است‌ که‌ معنی‌ «دست‌خالی» دقیقا مشخص‌ نیست‌ اما یک‌ نظریه‌ کلی‌ نیز در این‌ رابطه‌ وجود دارد و آن‌ اینکه‌ کاراته‌ را به‌ معنای‌ «غیر مسلح» تعریف ‌می‌کنند. آنها که‌ از اطلاعات‌ و معلومات‌ بیشتری‌ برخوردارند می‌دانند که «خالی» می‌تواند به‌ معنای‌ دوری‌ جستن‌ از افکار زشت‌ و خالی‌ بودن‌ از پلیدی ها و بدی ها باشد. آنها که‌ کاراته‌ را با بودیسم‌ مکتب‌ بنیانگذار ورزش‌های‌ رزمی‌ «بودهیدارما» مرتبط ‌می‌دانند دقیقا به‌ همین‌ گونه‌ که‌ ذکرش‌ رفت‌ می‌اندیشند اما به‌ دلیل‌ اینکه‌ با روش‌ و طریقه‌ کاراته‌ سر و کار داریم‌ می‌بایستی‌ معنای‌ واقعی‌ آن‌ را به‌ خوبی‌ بشناسیم‌. برای‌ تشریح‌ بیشتر موضوع‌ به‌ شرح‌ هنر دیگری‌ در ورزش‌های‌ ژاپنی‌‌ به‌ نام‌ Kendo یا (راه‌شمشیر) می‌پردازیم. شمشیر بازی ‌هم‌از نظر روش‌ و هم‌از نظر هنر «جوتسو» در تاریخ‌ ژاپن‌ دارای‌ قدمت‌ بسیاری‌ است‌. زمانی‌ شمشیر نوعی‌تظاهر روح‌ جنگجو در دنیای‌ خارج‌ بود که‌ باز هم‌ باید اذعان کرد که ‌معنای‌ واقعی این اصطلاح ‌معلوم و مشخص ‌نیست‌. ولی‌ ما را به‌ معنای‌ واقعی‌ آن‌ در این‌ مقال‌ کاری‌ نیست‌ و تفسیر این‌ کلمه‌ به‌ معنای‌ واقعی‌ آن‌ مورد توجه‌ ما در اینجا نمی‌باشد، اما اصل‌ موضوع‌ برای‌ ما مهم است و این‌ که‌ عملکرد شمشیرزنی‌ به‌ معنای‌ واقعی‌ کلمه‌ یک‌ مساله‌ مرگ‌ و زندگی‌ بوده‌ و به‌ همین‌ دلیل‌ با دقت‌ و تامل‌ و تعمیق‌ آموخته‌ می‌شد و شمشیر زنان‌ و جنگجویان‌ شمشیر را با جدیت‌ و توجه‌ تمام‌ فرا می‌گرفتند. اما صرفا به‌ حرکت‌ درآوردن‌ شمشیر کافی‌ نبود و نوعی‌ مهارت‌ و استادی‌ خارق‌العاده‌ در آن‌ امر دخالت‌ داشت‌ و حتی‌ از ضرورت ها به‌ شمار می‌رفت، آنچه‌ که‌ مسلم‌ است‌ یک‌ آدم‌ شرور هم‌ می‌تواند به‌ نحوی‌ شمشیر را به‌ حرکت‌ درآورد ولی‌ هرگز به‌ عنوان‌ یک‌ جنگجو شناخته‌ نمی‌شد و وجه‌ تمایز یک‌جنگجو و شرور تنها مهارت‌ نبود بلکه‌ اصول‌ اخلاقی‌ از مهمترین‌ وجه‌ تمایز جنگجو و شرور بود و جنگجو بایستی‌ طبق‌ این‌ اصول‌ شناخته‌ شده‌ عمل‌ می‌کرد. این‌ اصول‌ اخلاقی‌ پس‌ از مدت های‌ طولانی‌ که‌ مردم‌ با شمشیر می‌جنگیدند وضع‌ گردیده‌ بود که‌ این‌ قوانین‌ با گذشت‌ زمان‌ دستخوش‌ تغییر می‌شد و اصلاحاتی‌در آن‌صورت می‌گرفت...