وقتی رفتارها از شعارها فاصله می‌گیرد/ مدعیان اخلاق‌گرایی، چقدر به شعارهایشان پایبندند؟

 بازخوانی یک حقیقت تلخ...
 
وقتی رفتارها از شعارها فاصله می‌گیرد/ مدعیان اخلاق‌گرایی، چقدر به شعارهایشان پایبندند؟

ماجراهای آقای صافی؛ قسمتِ اول:

این روزها به کرَات شاهد طرحِ شعارهای زیبا و فریبنده پیرامون موضوعِ اخلاق و اخلاق‌گرایی از سوی افراد و گروههای مختلف کاراته‌ی کشور هستیم اما گاه رفتاری از همان به اصطلاح پرچمدارانِ اخلاق و اخلاق‌گرایی سر میزند که بسیاری از اهالی کاراته‌ی کشور را شرمنده‌ی واژگانِ مظلومی همچون "اخلاق و اخلاق‌گرایی" میسازد! واژگانِ مقدس و البته مظلومی که این روزها صرفاً به ابزاری برای تأمین منافع شخصی برخی‌ها تبدیل شده‌اند و گویا قرار است این افراد تنها برای کسبِ جایگاه و موقعیت، از شعارهای اخلاق‌گرایانه استفاده کنند!
   





طی روزهای گذشته، تعدادی از اساتید و دلسوختگان کاراته کشور در گفتگو با "ستارگان کاراته" به این موضوع اشاره کردند که گویا "احمد صافی" سرمربی تیم کاراته دانشگاه آزاد اسلامی، دو تن از بانوان ملی‌پوش را بدونِ أخذِ مجوز قانونی، به همراهِ خود به کمپ تمرینی هنگ‌کنگ برده و این موضوع به گوش مسئولینِ ذیربط در وزارتِ ورزش و جوانان رسیده است. به گفته‌ی این اساتید، این احتمال وجود دارد که به خاطر اقدامِ نسنجیده و نادرستِ احمد صافی، این دو ملی‌پوش دچار محرومیت شده و شانس حضور در رقابتهای جهانی اتریش را از دست بدهند.
 
اساتیدِ یاد شده، به شدت از اقدام نسنجیده‌ی احمد صافی انتقاد کرده و خواستارِ قبول مسئولیتِ این اشتباه از سوی او شدند. این اساتید معتقدند اگر چنانچه صافی شجاعانه مسئولیتِ این خطای فاحش را پذیرفته و از مسئولین و جامعه‌ی کاراته‌ی کشور عذرخواهی کند، ممکن است محرومیتِ احتمالیِ دو بانوی ملی‌پوش، کاهش یافته و بدین‌ترتیب، شانس حضور در پیکارهای جهانی اتریش را از دست ندهند.

 
ستارگان کاراته اما در آن زمان، از میزانِ صحت و سقم مطالبِ فوق آگاهی نداشت و از طرفی بعید می‌دانست که صافی مرتکب چنین اشتباه بزرگ و عجیبی شده باشد! از اینرو موضوعِ اعزام غیرقانونی دو بانوی ملی‌پوش را با "اما و اگر" و نیز استفاده از واژگانی که القا کننده‌ی قطعی نبودنِ این خبر بود، مطرح و البته تأکید کرد که در صورتِ کذب بودنِ این خبر، ستارگان کاراته این آمادگی را دارد که تکذیبیه‌ی احمد صافی را سریعا منتشر و به نگرانی‌های جامعه‌ی کاراته‌ی کشور پایان دهد.
 
به نظر شما مخاطب گرامی، در چنین شرایطی، منطقی‌ترین عکس‌العمل از سوی احمد صافی چه می‌توانست باشد؟ قطعاً منطقی‌ترین و متمدنانه‌ترین عکس‌العمل از سوی احمد صافی، تکذیبِ این موضوع و یا پذیرشِ آن همراه با عذرخواهی از مسئولین و جامعه‌ی کاراته‌ی کشور بود. اما تصور می‌کنید این مربی اخلاق‌مدار کاراته‌ی کشور که همواره و در تعداد کثیری از مصاحبه‌هایش، دَم از اخلاق و اخلاق‌گرایی زده و به کرّات عنوان نموده که دغدغه‌ی اخلاق دارد، چگونه به منتقدین پاسخ گفت؟ اکنون بشنوید از عکس‌العمل احمد صافی پیرامونِ موضوعِ فوق و نحوه‌ی پاسخ گفتنش به منتقدین...
 
صبح روز چهارشنبه (25 آذرماه) و پس از انتشار دو مطلب پیرامونِ احتمال اعزام غیرقانونی دو تن از بانوان ملی‌پوش به کمپ تمرینی هنگ‌کنگ، به یکباره دوستانِ کثیری با "ستارگان کاراته" تماس گرفته و عنوان کردند: احمد صافی به شکلی سراسیمه و غیرمنتظره، با ژست‌هایی عجیب (نظیر تصویر مقابل!) به صفحاتِ اجتماعی وارد شده و در حالی که به شدت و با بکار بردنِ الفاظی زشت و ناپسند به منتقدین توهین می‌کند، از این صفحه به آن صفحه رفته و فریاد می‌زند که "دیگر سکوت نخواهم کرد! پرده از اسراری برخواهم داشت که جامعه‌ی کاراته را شگفت‌زده میکند!"
 
به گوشه‌ای از تصاویر موجود در صفحات اجتماعی و نیز بیاناتِ احمد صافی که توسط دوستانِ "ستارگان کاراته" برای این گروه خبری ارسال شده، توجه فرمایید.
 


تذکر: ستارگان کاراته پیشاپیش از تمامی مخاطبان و خوانندگان گرامی بابتِ انتشار این الفاظِ  رکیک، پوزش می‌طلبد اما برای نشان دادنِ عمقِ فاجعه و اثباتِ تناقض‌های موجود میانِ شعارها و رفتارهای مدعیان اخلاق و اخلاق‌گرایی، چاره‌ای جز انتشار این الفاظِ سخیف و ناپسند نداشتیم.
 
تصاویر ارسال‌شده برای گروه خبری ستارگان کاراته:

                                                
                                                
                                                 
                                                 
 
نحوه‌ی تکلم و ادبیات احمد صافی را در پاسخ به انتقاداتِ مطرح‌شده از سوی منتقدین خواندید. احمد صافی همان فردی است که چندی پیش تا یک قدمی پُستِ دبیری فدراسیون کاراته هم پیش آمد اما در نهایت موفق به تصدی این سِمت نشد. او در ادوار مختلف برای انتخابات ریاست فدراسیون کاراته هم نامزد شده است اما هیچگاه نتوانسته آرای قابل توجهی را به خود اختصاص دهد.
 
حال ستارگان کاراته از شما مخاطبان گرامی سئوال می‌کند، آیا چنین فردی با چنین ادبیاتی، شایسته‌ی حضور در رأس فدراسیون کاراته است؟! آیا چنین رییسی با این ادبیاتِ سخیف، می‌تواند به زیرمجموعه‌ی خود (که تمامی جامعه‌ی کاراته را در بر میگیرد) درس اخلاق‌مداری بیاموزد؟! آیا او می‌تواند روحیه‌ی نقدپذیری و پاسخگوییِ مستدل را در جامعه‌ی کاراته‌ی کشور تقویت کند؟! اصلا به این سئوال پاسخ دهید که آیا کشوری را حتی در دورافتاده‌ترین نقاط قاره‌ی آفریقا می‌شناسید که رییسِ یکی از فدراسیون‌های ورزشی‌أش، با چنین ادبیاتِ سخیف و شرم‌‌آوری بر منتقدانِ خود بتازد؟! اگر فردی با چنین روحیه‌ای بر مسند ریاستِ فدراسیون کاراته تکیه زند، چگونه می‌خواهد با منتقدین گفتگو کرده و نظراتِ سازنده‌ی آنها را در تصمیم‌گیری‌هایش لحاظ کند؟
 
البته صافی پیش‌تر و در جریانِ رقابتهای سوپرلیگ کاراته‌ی کشور هم بارها و بارها ثابت کرده بود که هرگز توانِ تحملِ ناملایمات و سختی‌ها را ندارد. او هر بار که تیمش در برابر رقبا نتیجه را واگذار می‌کرد، کار را به آشوب و اعتراضِ شدید می‌کشید و بدین‌ترتیب نشان می‌داد که در لحظاتِ حساس و بحرانی، تعادلِ روحی و روانیِ خود را از دست داده و هرگز قادر به کنترلِ اعصاب، رفتار و احساساتِ خود نیست. حال به نظر شما مخاطب گرامی، آیا فردی که در سختی‌ها و لحظاتِ حساس، به سرعت کنترل عصبی خود را از دست می‌دهد و تعادل روحی و روانی‌أش به هم میریزد، می‌تواند در رأس فدراسیونی قرار گیرد که سرشار از لحظاتِ حساس و بحرانی است؟! او چگونه قادر خواهد بود در لحظاتِ حساس و سرنوشت‌ساز و در حالی که تحتِ فشارهای ویرانگرِ منتقدینِ پرشمارِ جامعه‌ی کاراته قرار گرفته است، خونسردی خود را حفظ کرده و تصمیمی درست و راهگشا اتخاذ نماید؟!
 
آقای صافی؛ شما که در مصاحبه‌های متعدد، همواره دَم از اخلاق و اخلاق‌گرایی می‌زدید و به کرّات عنوان کرده بودید که جامعه‌ی کاراته به مدیرانِ اخلاق‌گرا نیاز دارد تا مقوله‌ی فراموش‌شده‌ی اخلاق را به این خانواده بازگردانند، آیا اینگونه می‌خواستید اخلاق را به کاراته بازگردانید؟! با این الفاظِ سخیف و شرم‌آور؟!
 
شما که چندی پیش حکم سرمربیگری تیمهای نوجوانان و جوانان را دریافت کردید (که البته هنوز جوهرِ امضای حکم‌تان خشک نشده بود، فردِ دیگری جایگزینِ شما شد!) آیا می‌خواستید در تیمهای ملی، این الفاظ زشت و ناپسند را به فرزندانِ پاکِ این مرز و بوم بیاموزید و به آنها تفهیم کنید که هنگام روبرو شدن با کوچکترین انتقاد، بلافاصله به دشنام و بازگوییِ الفاظِ سخیف روی آورند؟!
 
البته دریافتِ آن حکم مربیگریِ چندساعته از سوی علیرضا سمندر، چندان هم برای شما بد نشد چون بواسطه‌ی همان حکمِ چندساعته و برگزاری یک تمرینِ دو جلسه‌ای در اردوی تیمهای پایه، حالا برخی دوستانِ شما در رسانه‌ها، مرتباً از احمد صافی به عنوان سرمربی پیشین تیم ملی یاد می‌کنند(!) و هرگز هم از خود نمی‌پرسند که این اقای سرمربی، تاکنون در چند رویدادِ بین‌المللی سکانِ هدایتِ تیم ملی را در دست داشته است؟! آیا صرفِ تحویلِ یک حکم به یک مربی و سپس باطل شدنِ آن حکم در فاصله‌ای کوتاه، به معنای سرمربی بودنِ آن شخص است و آیا باید تا ابد از او به عنوان سرمربی تیم ملی یاد کنیم؟ سرمربی‌ای که تاکنون حتی در یک رویدادِ کمرنگِ بین‌المللی هم سکان هدایت تیم ملی را در دست نگرفته است! آیا این نمونه‌ی بارزی از تبلیغاتِ کاذب و غیرواقعی نیست؟
 
آقای صافی؛ اصولاً در کدامیک از بخش‌های سخنان منتقدین در روزهای اخیر، توهینی هر چند کمرنگ در موردِ شما وجود داشت که باعث شد اینگونه برآشفته شوید و با زشت‌ترین و سخیف‌ترین ادبیات به منتقدان پاسخ دهید؟ آیا نمی‌دانید که آغازِ توهین به منزله‌ی پایانِ گفتگوی منطقی و در واقع به معنای پذیرشِ شکست در برابر استدلال و منطقِ طرفِ مقابل است؟ یقیناً هر انسان حکیم و خردمندی اعتراف خواهد کرد که تا زمانی که فردی بتواند برای اثباتِ حقانیتِ خود، از منطق و استدلال سود ببرد، هرگز به فحاشی و توهین روی نخواهد آورد و مسلماً لب گشودن به توهین، نشانه‌ی بارزِ شکست در گفتگوی منطقی و مستدل است.
 
البته شاید منتقدین در انتقادهای اخیر، به مواردی اشاره کرده باشند که نباید اشاره میکردند! شاید وارد حیطه‌ای شده باشند که از نگاه انتقادشونده، منطقه‌ی ممنوعه بوده و اتفاقا همین امر، بیانگر زیرکی منتقدین و اشاره‌ی درست به مواردِ موردِ انتقاد است که انشاالله‌تعالی بعد از این هم با قدرتِ بیشتری پیگیری خواهد شد تا برخی‌ها تصور نکنند که روی آوردن به زبانِ توهین و استفاده از ادبیاتِ سخیف، آنان را از انتقادهای صحیح و دلسوزانه‌ی جامعه‌ی کاراته، در امان خواهد داشت.
 
آقای صافی؛ ستارگان کاراته اگر در موقعیتِ کنونیِ شما قرار داشت (که انشاالله هیچگاه در چنین موقعیتی قرار نگیرد!) دیگر از شدتِ شرم، حتی توان نگریستن به چهره‌ی هنرجویانِ کاراته را هم نداشت تا چه رسد به اینکه کاندیدای حضور در پُست‌های مدیریتیِ فدراسیون کاراته هم بشود! آقای صافی؛ از این پس هرگاه خواستید در مصاحبه‌های خود از ضرورتِ بازگشتِ اخلاق به جامعه‌ی کاراته سخن بگویید، حتما نیم‌نگاهی هم به ادبیات و دُرفشانی‌های اخیر خود داشته باشید تا شاید قدری شرمنده شده و از دعوتِ جامعه‌ی کاراته به مقوله‌ی اخلاق و اخلاق‌گرایی، منصرف شوید! اجازه دهید تا سایرین پیرامون این موضوع گفتگو و جامعه‌ی کاراته را به رعایتِ اصول اخلاقی دعوت کنند! سایرینی که در برخورد با منتقدین، از بکار بردنِ زشت‌ترین و سخیف‌ترین ادبیات می‌پرهیزند...    
 
و دیگر اینکه جناب آقای صافی؛ طرح یک انتقادِ کوچک آن هم در رسانه‌ای که به زعمِ شما از کمترین اهمیتی برخوردار نیست و تمامی جامعه‌ی کاراته پی به اهدافِ پلیدش برده و از آن بیزارند، آنقدرها هم مهم نیست که شما به خاطرش تا این حد عصبانی شده و در شبکه‌های اجتماعی، از این صفحه به آن صفحه بروید و به فحاشی علیه منتقدین بپردازید! قدری خونسرد باشید! باور بفرمایید که ما نگران سلامتی مربی اخلاق‎مدار کاراته کشورمان هستیم چرا که شنیده‌ایم شما از شدتِ خشم و عصبانیت، حتی شاعر هم شده‌اید(!) و شعرهایی می‌سرایید که البته از نظر فنی، وزن و دیگر ظرافت‌های شعر، بسیار پراشتباه هستند. به نظر میرسد در حرفه‌ی شعر و شاعری نیز همچون مدیریت، برای دست یافتن به تبحر لازم و کافی، مسیری طولانی و طاقت‌فرسا را پیشِ رو داشته باشید!

امیدواریم انتقادِ فنیِ ما از اشعارِ این شاعر جوان، بار دیگر موجبِ خشم و غضبِ او نشود، برخلافِ انتقادِ پیشین که احتمالاً در آن به موضوعی اشاره شده که نباید اشاره می‌شد و از اینرو احمد صافی را آنقدر برافروخته کرده که تبدیل به یک شاعر شده است!
 
                                                        
 
راستی آقای صافی، اگر در گذشته بر کرسی ریاستِ فدراسیون کاراته و یا دبیریِ این فدراسیون نشسته بودید، آیا قصد داشتید در جلساتِ کنفدراسیون کاراته آسیا و یا فدراسیون جهانی، همین اشعار را برای حضار تلاوت کنید؟! ما که تاکنون این اشعار را تنها از زبان کودکانِ زیر 10 سال آن هم در زمانی که با هم‌بازی‌هایشان دعوا می‌کنند، شنیده بودیم! شما مخاطبان و همراهان گرامی ستارگان کاراته چطور؟ آیا تاکنون هیچ رییس یا دبیر فدراسیونی را دیده‌اید که وقتی عصبانی میشود، اشعار کودکانه بخوانَد؟!
 
به هر حال در هیچ فرهنگ و تمدنی، بی‌ادبی و به کار بُردنِ الفاظِ توهین‌آمیز، نشانه‌ی شجاعت نیست. اتفاقاً روانشناسان معتقدند در اکثر مواقع، این انسانهای ترسو هستند که به توهین و هتکِ‌حرمت روی می‌آورند و حتی نتیجه‌ی تحقیقاتِ روانشناسان نیز نشان می‌دهد که غالباً ترسوترین افراد، بی‌ادب‌ترین افراد هستند.
 
راستی فراموش نکنیم که اصلِ موضوع و پرسشِ منتقدین، همچنان پابرجاست و آن اینکه جامعه‌ی کاراته می‌خواهد بداند که آیا "احمد صافی" بدون أخذ مجوزِ قانونی، دو تن از بانوان ملی‌پوش را با خود به کمپ تمرینی هنگ‌کنگ برده است یا خیر؟

و در انتها اینکه "ستارگان کاراته" همواره اعلام داشته است که هرگز خود را مبرّا از خطا نمی‌داند و این آمادگی را دارد که هر زمان به خطاهایش پی بُرد، شجاعانه از جامعه‌ی شریف و فهیمِ کاراته‌ی کشور عذرخواهی کند. اکنون زمانِ آن فرا رسیده که این گروه خبری به یکی از بزرگترین خطاهایش اعتراف کرده و بابتِ آن از یکایکِ اهالی شریفِ کاراته‌ی کشور پوزش بطلبد. ستارگان کاراته در گذشته همواره از "احمد صافی" به عنوان یکی از اخلاق‌مدارترین مربیان کاراته‌ی این مرز و بوم یاد میکرد و معتقد بود که او واقعاً دغدغه‌ی اخلاق دارد. ادعایی که البته با سخنان اخیر این فرد و ادبیاتِ استفاده‌شده توسطِ او، هرگز همخوانی ندارد و لذا ستارگان کاراته ضمنِ اعلام شرمندگی به خاطر خطایی که پیش‌تر مرتکب شده، از یکایکِ اهالی کاراته‌ی کشور پوزش می‌طلبد.


*******************
 
در اینجا بخش نخست از ماجراهای آقای صافی به پایان میرسد و البته طی روزها و هفته‌های آینده، احتمالاً بخش‌های بعدی را نیز به حضورتان تقدیم خواهیم کرد اما پیش از آن، مایلیم توضیحِ اندکی پیرامون واژگان زیر ارائه کنیم.
 
 
یک توضیح مختصر پیرامون ترکیبِ وصفی "سگ هار"   
 
اصولا نامِ سگ به جانورِ چهارپایی اطلاق میشود که بیشترین کاربردش در محافظت از افراد و اشیاء است. این جانور اگر چه در مقوله‌ی وفاداری، سرامد خاص و عام است اما از نظر شرعی، یکی از مواردی به شمار میرود که در احکام فقهی، به آن "عین نجاست" گفته میشود و همانطور که می‌دانیم، عین نجاست در احکام فقهی به چیزی اطلاق میشود که با شستشو (با هر کیفیتی که انجام شود) هرگز پاک نخواهد شد و همچنان نجس باقی می‌مانَد.
 
اما "سگ هار" در معنای اصلی، به نوعی سگ اطلاق میشود که بی‌دلیل به اطرافیان حمله میکند و به آنان صدمه میزند. این واژه البته در معنای مجازی، به انسانهایی گفته میشود که در گفتارِ خود، به دیگران توهین کرده و از ادبیاتِ سخیف و دشنام علیه سایرین استفاده می‌کنند. اکنون شما مخاطبانِ گرامی می‌توانید بار دیگر انتقاداتِ اخیر ستارگان کاراته و نیز گفتار دشمنان این گروه خبری را مرور کرده و ببینید که در کدامیک از آنها (گفتار ستارگان و یا دشمنانِ ستارگان) از الفاظ و ادبیاتِ توهین‌آمیز استفاده شده است. آنگاه یقیناً همه‌ی ما به یک نتیجه‌ی واحد خواهیم رسید که البته همگی از بیانِ صریح و روشنِ آن در یک مکانِ عمومی شرم داریم! شرمی که بیش از همه، حاصلِ ادب و معرفتی است که از هنر رزمی کاراته آموخته‌ایم و متاسفانه برخی‌ها علیرغم ادعاهای بسیاری که در این زمینه دارند، ثابت کردند که کوچکترین بهره‌ای از آموزه‌های اخلاقیِ این هنر رزمیِ جذاب و انسان‌ساز نبرده‌اند...

محمد قدیمی/ ستارگان کاراته


************************


نمونه‌ی جالبی از پاسخ‌های داده شده به توهین‌های احمد صافی در شبکه‌های اجتماعی







پایان قسمت اول