مربی متواضعِ مازندرانی با کارنامه‌ای شگفت‌انگیز!

 زهرا صمدی؛

مربی متواضعِ مازندرانی با کارنامه‌ای شگفت‌انگیز!
 
در واپسین روزهای آبانماه سال 94، وقتی زهره برزگر مقتدرانه بر بام کاراته جهان ایستاد و یک تنه از نام و اعتبار کاراته‌ی ایران در بزرگترین و معتبرترین آوردگاه کاراته جهان دفاع کرد، شاید کمتر کسی می‌دانست که این ارتشِ یک نفره که امروز نام‌آورانِ کاراته‌ی جهان را یکی پس از دیگری مغلوبِ اراده، تکنیک و جسارتِ خود ساخته است، دست‌پرورده‌ی اعجوبه‌ایست که برغم توانمندیهای کم‌نظیرش در عرصه‌ی مربیگری، تنها یکسال از حضورش در کادرفنی تیمهای ملی می‌گذرد. 
 
زهرا صمدی، مربی سازنده و قهرمان‌پرور مازندرانی، همان ستاره‌ی پرفروغ کاراته‌ی بانوان است که زهره برزگر را بیش از 12 سال تعلیم داد تا سرانجام نخستین مدال طلای کاراته‌ی بانوان در عرصه‌ی پیکارهای جهانی، توسط شاگردِ پرتوان و تاریخ‌سازِ او (زهره برزگر) به ملتِ شریف و قهرمان‌پرورِ ایرانِ اسلامی، هدیه شود.
 

این مربیِ بادانش، فنی و متواضع، در گفتگو با پایگاه اطلاع‌رسانی ستارگان کاراته؛ اینگونه خود را معرفی می‌کند: نزدیک به پانزده سال است که به مربیگری در رشته‌ی ورزشی کاراته اشتغال دارم و تقریباً از 5 سال قبل، شاگردانم موفق به فتح سکوهای قهرمانی در رقابتهای کشوری شدند. در این مدت، همه‌ساله تعداد زیادی از هنرجویانم در رقابتهای کشوری، عناوین برتر را به خود اختصاص داده و به اردوهای تیم ملی راه یافته‌اند. سال گذشته نیز شش تن از شاگردانم در رقابتهای کشوری، موفق به کسبِ مدال شدند که این موضوع برایم بسیار ارزشمند است و همواره به داشتنِ چنین شاگردانی افتخار می‌کنم.
 

*****

ستارگان کاراته:
تعجب نکنید! درست متوجه شدید! شش تن از شاگردانِ زهرا صمدی، سال گذشته در رقابتهای قهرمانی کشور، مدال‌آور بوده‌اند و این افتخار بزرگی است که تنها مربیان سازنده و قهرمان‌پرور، به عمقِ عظمت، شکوه و البته مشقت‌های آن واقفند.      
 
همه‌ی ما بارها با مربیانی مواجه شده‌ایم که در طول دوران مربیگری، نهایتاً دو یا سه شاگرد به تیمهای ملی معرفی کرده‌اند که آنها نیز حداکثر در یک یا دو سفر، تیمهای ملی را همراهی کرده‌اند. اوج مقامهای بدست‌آمده توسطِ شاگردانِ آنها نیز در رقابتهای اصلی (مسابقات جهانی و آسیایی) از دو یا سه مدال فراتر نرفته است. در واقع آنها مربیانی هستند که اوج افتخارشان در زمینه‌ی قهرمان‌پروری، تنها محدود به دو یا سه مدال آسیایی میشود که البته تعداد این مربیان نیز بسیار زیاد است. اما وقتی صحبت از مربیگری در تیمهای ملی میشود، همه‌ی آنها خود را یک مربی سازنده و قهرمان‌پرور می‌دانند و از اینرو انتظار دارند نامشان در لیست مربیان تیمهای ملی قرار گیرد. غافل از اینکه اگر قرار باشد مربیانی با این کارنامه (تنها دو یا سه مدال آسیایی آنهم در مجموع رده‌های سنی) در ترکیب کادرفنی تیمهای ملی قرار گیرند، آنگاه باید برای هر یک از رده‌های سنی، چندین تیم ملی داشته باشیم تا بتوان تمامی این مربیان را (که البته تعدادشان هم کم نیست!) در ترکیب کادرفنی تیمهای ملی قرار داد.
 
قبول داریم که حتی پرورشِ یک شاگرد برای کسب عنوانِ سومی آسیا هم، امری بسیار سخت و طاقت‌فرساست و افرادی که در کارنامه‌ی مربیگریِ آنها، تنها یک یا دو مدالِ آسیایی دیده میشود، برای کسبِ همان یک یا دو مدال هم رنج‌ها کشیده‌اند اما به نظر شما، در قیاس میان این مربیان (که البته تعدادشان بسیار زیاد است) و مربیانِ کم‌تعدادی همچون زهرا صمدی که مدالهای قهرمانی کشور را درو کرده و تیمهای ملی را با شاگردان پرشمارشان تسخیر می‌کنند، کدام گروه صلاحیتِ قرار گرفتن در راس تیمهای ملی را دارند؟ گروهِ نخست یا افرادی همچون زهرا صمدی که با فتح بلندترین قله‌های کاراته‌ی جهان، نام ایران و ایرانی را در دنیا طنین‌انداز کرده‌اند؟ به نظر میرسد پاسخ، کاملا روشن باشد...
 
به گفتگو با صمدی بازمیگردیم...
 
******
 
این مربیِ قهرمان‌پرورِ مازندرانی، به همین میزان افتخار راضی نیست، او اهدافِ بلندی در سر دارد و معتقد است سال آینده و در رقابتهای کشوری، از پنج مدالِ طلای رده‌ی سنی امید، چهار مدال متعلق به شاگردانِ پرتلاش و باانگیزه‌ی او خواهد بود. صمدی می‌گوید: زندگی‌ام را وقف کاراته کرده‌ام. من و شاگردانم به هنر رزمی کاراته عشق می‌ورزیم و تمام توان خود را بکار خواهیم گرفت تا در میادین بین‌المللی، برای ایران و ایرانی افتخار بیافرینیم. سال گذشته از پنج وزنِ رده‌ی سنی امید، سه مدال طلا در رقابتهای قهرمانی کشور بدست آوردیم و امسال قصد داریم این تعداد را به چهار مدالِ طلا افزایش دهیم. من هنرجویانی دارم که مطمئناً در سالهای آینده، مدال طلای زهره برزگر را در رقابتهای جهانی تکرار خواهند کرد.  
 
او در موردِ زهره برزگر، ستاره‌ی این روزهای کاراته‌ی بانوان هم تصریح می‌کند: برزگر سال آینده نیز می‌تواند در رده‌ی سنی امید مبارزه کند اما قصد داریم او را برای پیکارهای جهانی اتریش در رده‌ی سنی بزرگسالان هم آماده کنیم. برزگر سال آینده علاوه بر رده‌ی سنی امید، حتما در رده‌ی بزرگسالان نیز به رقابت با مدعیان داخلی خواهد پرداخت تا شانس خود را برای پوشیدن پیراهن تیم ملی بزرگسالان بیازماید. او اکنون قهرمان جهان و حریفی شناخته‌شده برای تمامی رقباست. از اینرو باید برای حفظِ موقعیتِ کنونی، بیشتر از قبل تلاش کند.
 
این مربی سازنده و قهرمان‌پرور کاراته کشور، نتایج بدست‌‌آمده برای تیم ملی دختران را در رقابتهای جهانی اندونزی، مطلوب ارزیابی کرده و می‌گوید: ما در این دوره و در بخش بانوان، بسیار درخشان‌تر از دوره‌ی قبل ظاهر شدیم و این نتیجه‌ی زحمات و پیگیریهای مداومِ خانم شاه‌محمدی نایب رییس بانوان فدراسیون کاراته و نیز اعضای کادرفنی تیم ملی دختران است که باید به نحوی شایسته از تمامی آنها قدردانی شود.  
 
وی در پایان خاطرنشان می‌سازد: آقای سلطانی، رییس هیئت کاراته استان مازندران در مدتِ حضورش در این سِمَت، حمایتِ خوبی از قهرمانان و مربیان کاراته‌ی استان داشته است که بر خود لازم می‌دانم از زحمات و تلاشهای او، تقدیر و تشکر کنم. همچنین خانم شاه‌محمدی، نایب رییس بانوان فدراسیون کاراته که نقشی بسیار پررنگ و تأثیرگذار در کسب عناوین قهرمانیِ بانوان در اندونزی و ژاپن داشت. او در این مدت مانند مادری دلسوز و فداکار، همواره قهرمانان و مربیان را موردِ حمایت قرار می‌داد و البته نتیجه‌ی تلاش‌ها و مدیریتِ او در بخش بانوان، به بهترین شکل در تاتامی‌های اندونزی و ژاپن نمایان و به کسب مدالهای رنگارنگ ختم شد.

محمد قدیمی/ ستارگان کاراته