رقابتهایی خالی از کیفیت اما سرشار از تبلیغات رسانه‌ای!

 پیکارهای کاراته جام ایران‌زمین؛

رقابتهایی خالی از کیفیت اما سرشار از تبلیغات رسانه‌ای!

با نزدیک شدن به زمان برگزاری رقابتهای به اصطلاح بین‌المللی جام ایران‌زمین، باز هم همچون سالهای گذشته شاهد شکل‌گیری تبلیغات رسانه‌ایِ اغراق‌آمیز پیرامون رویدادی هستیم که از بین‌المللی بودن، تنها نامِ آنرا یدک می‌کشد! 



به گزارش "پایگاه اطلاع‌رسانی ستارگان کاراته" رقابتهای به اصطلاح بین‌المللی جام ایران‌زمین که سطح فنی آن، در برخی موارد از پیکارهای استانی هم پایین‌تر است، همه ساله همراه با تبلیغاتِ رسانه‌ایِ بسیار اغراق‌آمیز و دور از واقعیت، در کشورمان برگزار و اتفاقاً مبالغ گزافی هم از شرکت‌کنندگان بابت حضور در این مسابقاتِ نه چندان معتبر، دریافت میشود!

رقابتی که در تبلیغاتِ رسانه‌ای از آن به عنوان یک رویدادِ بزرگِ بین‌المللی یاد میشود، سال گذشته با حضورِ تنها چند بازیکنِ خارجی آن هم از کشورهایی همچون پاکستان، عراق و افغانستان برگزار شد در حالی که اکثریت مطلق شرکت‌کنندگان، همگی ایرانی بودند. البته گفته میشد که کشورهایی نظیر آذربایجان، ارمنستان و گرجستان هم در این مسابقاتِ به اصطلاح بین‌المللی شرکت کرده‌اند اما در پایانِ رقابتها وقتی تیم عراق (پایین‌تر از ایران) بر سکوی نایب قهرمانی پیکارهای جام ایران‌زمین ایستاد، کاملاً مشخص شد که تیمهایی همچون جمهوری آذربایجان (در صورتِ حضور) با چه سطحی در پیکارهای جام ایران‌زمین شرکت کرده‌اند که حتی نتوانسته‌اند حریفِ ضعیفی همچون عراق را پشتِ سر بگذارند و در رده‌بندی نهایی، پایین‌تر از تیم عراق قرار گرفته‌اند! یقیناً این نوع حضور، تفاوتِ چندانی با عدم حضور ندارد و استدلالِ مطرح‌شده در سطور فوق، گویای بسیاری از حقایق است.

به هر حال حضور همان چند بازیکنِ خارجی از کشورهایی نظیر پاکستان، عراق یا افغانستان، دستاویزی شد تا در برخی رسانه‌ها با ارائه‌ی تبلیغاتِ کهکشانی، از این رقابتها با عنوانِ پیکارهای بین‌المللی یاد شود اما هرگز از خود نمی‌پرسیم که این چه رویدادِ بین‌المللی است که تنها با حضور چند بازیکنِ خارجی آن هم از کشورهایی نظیر عراق و پاکستان برگزار میشود؟!

البته حضور همین چند بازیکنِ خارجی هم در این رویدادِ به اصطلاح بین‌المللی، تنها محدود به برخی قسمت‌ها می‌شد و در سایر بخش‌ها، صرفاً تعدادی بازیکن از باشگاههای داخلی که عمدتاً مربوط به یک سبک بودند، در رقابتهای به اصطلاح بین‌المللی جام ایران‌زمین حضور یافتند و در این بخش‌ها، دیگر خبری از حضور و هنرنمایی چهره‌های برتر کاراته‌ی جهان با ملیت‌های عراقی و پاکستانی (!) نبود.

یکی از استدلالهای ستارگان کاراته در اثباتِ این حقیقت که سطح این رقابتِ به اصطلاح بین‌المللی در رده‌های سنی پایه، حتی نازل‌تر از مسابقاتِ برگزار شده در برخی استانهاست، به این موضوع بازمیگردد که بسیاری از افراد که حتی در پیکارهای استانی هم موفق به کسبِ عنوان نمی‌شوند، در مسابقات جام ایران‌زمین بر سکوهای قهرمانی می‌ایستند و این خود مصداقِ بارزِ ضرب‌المثلِ "آفتاب آمد دلیل آفتاب" به شمار میرود.

چگونه ممکن است افرادی که حتی توان ایستادن بر روی سکوهای قهرمانی در رقابتهای استانی را هم ندارند، در پیکارهای به اصطلاح بین‌المللی (با آن سطح کهکشانی که در تبلیغاتِ رسانه‌ای مطرح میشود) سکوهای قهرمانی را فتح کنند؟!

البته در این پیکارها و در رده‌ی سنی بزرگسالان، معمولا از برخی ملی‌پوشانِ تیم کاراته دانشگاه آزاد نیز استفاده میشود اما پر واضح است که حضورِ تنها چند ملی‌پوش و غیبتِ تعداد کثیری از برترین‌های کاراته کشور، نمی‌تواند سطح کلیِ یک رقابت را آنچنان که تبلیغ میشود، بالا ببرد چرا که یقیناً تمامی پتانسیل کاراته‌ی ایران، محدود به همان چند ملی‌پوش نمیشود بلکه بسیاری از چهره‌های شاخص و برترِ کاراته‌ی کشورمان بنا به دلایل مختلف، از ترکیب تیمهای ملی دور می‌مانند لیکن فاصله‌ای بسیار اندک و رقابتی بسیار نزدیک با ملی‌پوشان دارند و این موضوع را در مسابقات مختلف به اثبات رسانده‌اند. لذا استفاده از تعدادِ معدودی از ملی‌پوشان در رقابتهای به اصطلاح بین‌المللی جام ایران‌زمین، بیش از آنکه در بالا بردن سطح فنی این رقابتها مؤثر باشد، کارکردِ تبلیغاتی دارد بدین‌ترتیب که یک رسانه (مثلا ستارگان کاراته!) می‌تواند به نامهای همین چند ملی‌پوش اشاره کرده و بگوید "پیکارهای بین‌المللی جام ایران‌زمین در سطحی بسیار بالا برگزار میشود و دلیلِ این ادعا هم، حضورِ ملی‌پوشانی به نامهای x و y و z در این رقابتهاست!" و در انتها هم با یک نتیجه‌گیری اخلاقی، مطالبِ خود را به پایان برساند. حتما می‌پرسید کدام نتیجه‌ی اخلاقی؟! کاملاً واضح است! اینکه شرکت‌کنندگان در این رقابتها، هرگز نباید نگرانِ مبالغ گزافی باشند که به عنوان ورودیِ مسابقات از آنها دریافت میشود چرا که آنها در یک رقابتِ بین‌المللی بزرگ (چیزی نزدیک به مسابقات جهانی!) شرکت می‌کنند و قطعاً کسبِ عناوین قهرمانی در چنین رویدادِ بزرگی، ارزشِ پرداختِ آن ورودیِ سنگین را نیز دارد!

ستارگان کاراته همواره معتقد بوده که تبلیغاتِ رسانه‌ای پیرامون رقابتهای مختلف، می‌بایست متناسب با سطح آن رقابتها باشد و از پرداختن به تبلیغات اغراق‌آمیز خودداری شود. تبلیغاتِ نادرستی که سعی می‌کنند یک رویدادِ نازل‌تر از پیکارهای استانی را تا حد و اندازه‌های یک میدانِ معتبر بین‌المللی بالا ببرند، قطعا در راستای انعکاس واقعیت‌ها و اعتلای کاراته کشور گام بر نمیدارند و اینگونه تبلیغاتِ غیرواقعی، یقیناً برای کاراته کشور تبعاتِ منفی در پی خواهد داشت که شاید بخش‌هایی از آن را مفصلاً طی روزهای آینده به رشته‌ی تحریر درآوریم.

مخلص کلام اینکه اگر برگزارکنندگان رقابتهای به اصطلاح بین‌المللی، توان و انرژی خود را به جای هدر دادن در مسیرِ تبلیغاتِ اغراق‌آمیز، به برگزاری باشکوهِ این رقابتها و دعوت از کشورهای صاحب‌نام کاراته‌ی جهان معطوف دارند، یقیناً تلاشهای آنها برای کاراته‌ی کشورمان مفیدتر واقع خواهد شد و آنوقت است که می‌توان میانِ سطحِ فنی این رقابتها و مبالغِ گزافی که از شرکت‌کنندگان به عنوان ورودی أخذ میشود، یک رابطه‌ی منطقی برقرار کرد!

و در انتها اینکه احتمالاً انتشار این مطلب در پایگاه اطلاع‌رسانی ستارگان کاراته؛ طی روزهای آینده با واکنش برخی رسانه‌های کاملاً مستقل (!) مواجه خواهد شد به گونه‌ای که تلاشهای خود را برای هر چه پررنگ‌تر جلوه دادنِ رقابتهای بسیار معتبرِ جام ایران‌زمین (!) دو چندان ساخته و با توانی مضاعف به تبلیغ پیرامون این رویدادِ بزرگِ بین‌المللی خواهند پرداخت! رویدادی که سال گذشته با حضور و درخشش قهرمانان برترِ کاراته‌ی جهان از پاکستان و عراق (!) همراه بود و البته در بسیاری از بخش‌ها، خبری از همان کاراته‌کاهای پاکستان و عراق هم نبود! از سوی دیگر ممکن است این مطلب باعث شود تا مسئولین برگزاری این رقابتها، امسال برخلافِ سال گذشته، سطح فنی این مسابقات را با حضور کشورهای صاحب‌نام کاراته‌ی جهان (و نه صرفاً تک‌ستاره‌ها) به شکل واقعی بالا ببرند. ما هر دو اتفاقِ یاد شده را به فالِ نیک می‌گیریم و معتقدیم هر یک از دو حالتِ مذکور که رُخ دهد، فواید و اثراتِ مثبتی را در پی خواهد داشت.