آیا افتخاری دیگر برای کاراته‌ی ایران رقم خورد؟!

  35فرصت و تنها یک مدال طلا!

آیا افتخاری دیگر برای کاراته‌ی ایران رقم خورد؟!
 
پیکارهای کاراته قهرمانی جهان امروز (یکشنبه 24 آبانماه) در جاکارتای اندونزی پایان یافت و کاروان عریض و طویل کاراته‌ی ایران با در اختیار داشتن تمامی بازیکنان، سرمربیان، مربیان، کمک‌مربیان و حتی افراد متفرقه، تنها موفق به کسب یک مدال طلا از میانِ 35 فرصت شد و جالب اینکه روابط عمومی فدراسیون کاراته از این نتیجه‌ی نه چندان مناسب، به عنوان افتخاری بزرگ برای کاراته‌ی ایران یاد کرد!
   

به گزارش "پایگاه اطلاع‌رسانی ستارگان کاراته" پس از پایان رقابتهای جهانی اندونزی و کسبِ تنها یک مدالِ طلا توسط کاروانِ عریض و طویلِ کاراته ایران، روابط عمومی فدراسیون کاراته در اقدامی جالب و البته تأمل‌برانگیز، گزارشی با این تیتر منتشر کرد "افتخاری دیگر برای ایران رقم خورد!"
 

اکنون "ستارگان کاراته" بخش‌هایی از افتخارِ رقم خورده برای کاراته‌ی ایران را بر خواهد شمرد تا ابعادِ این افتخارِ عظیم و بی‌سابقه، بیشتر برای اهالی کاراته کشور روشن شود!
 
دو سال قبل و در رقابتهای جهانی اسپانیا وقتی کاراته ایران در نمایشی ضعیف و غیرقابل دفاع، تنها یک مدال طلا و دو برنز کسب کرد، سیل انتقادات از سوی کارشناسان کاراته‌ی کشور روانه‌ی فدراسیون کاراته و کادرفنی تیمهای ملی شد و این خود گویای این حقیقت است که نتایج رقابتهای جهانی اسپانیا به هیچ وجه نمی‌تواند معیارِ مناسبی برای سنجش عملکردِ تیمهای ملی در دوره‌های بعدی باشد و همانطور که بارها عنوان کرده‌ایم، برای سنجش و ارزش‌گذاری عملکردِ تیمهای ملی، می‌بایست جایگاه کلیِ کاراته کشور و میانگین عملکردِ ملی‌پوشان در دوره‌های مختلف را در نظر بگیریم که اگر چنین کنیم، درخواهیم یافت که نتایجِ کسب‌شده در اندونزی، اگر ضعیف نباشد، قطعاً قابلِ افتخار هم نیست. پس این موضوع که کاراته ایران در این دوره نسبت به نتایجِ بسیار ضعیفِ دوره‌ی گذشته، نتایجی بهتر کسب کرده و چهار پله صعود داشته است، هرگز نمی‌تواند و نباید به معنای عملکردِ مناسب تیمهای ملی در اندونزی تلقی شود.  

فراموش نکنیم که در اسپانیا، هر سه مدال (یک طلا و دو برنز) توسط ملی‌پوشانِ بخش پسران برای کاراته کشورمان بدست آمد و دخترانِ کاراته‌کا، هیچ مدالی در اسپانیا بدست نیاوردند. لذا جایگاهِ یازدهم کاراته ایران در رقابتهای جهانی اسپانیا، مرهون مدال‌آوری پسران بود و حال آنکه در این دوره از رقابتها، اگر مدالهای کسب‌شده توسط دختران را به حساب نیاوریم (یعنی شرایطی معادل با رقابتهای جهانی اسپانیا ایجاد کنیم) آنگاه خواهیم دید که کاراته‌ی ایران در جایگاه بیست و دوم جهان قرار می‌گیرد. در واقع کاراته‌ی کشورمان در رقابتهای جهانی اسپانیا و تنها بر اساس مدالهای کسب‌شده در بخش آقایان، در جایگاه یازدهم جهان ایستاد و اکنون با احتسابِ تنها مدالهای آقایان، مکانی بهتر از رده‌ی بیست و دوم بدست نخواهد آورد که این خود به روشنی بیانگر حقیقتی است که "ستارگان کاراته" فعلاً از بیانِ مستقیمِ آن می‌پرهیزد!
 
در رقابتهای جهانی اسپانیا که موردِ انتقادِ گسترده‌ی کارشناسان کاراته کشور قرار گرفت، در بخش نوجوانانِ پسر، موفق به کسب یک مدالِ طلا توسط "رضا عنایتی" شدیم و حالا آن یک مدالِ طلا هم در اندونزی، تبدیل به برنز شده است. در بخش جوانانِ پسر در اسپانیا (که عده‌ای از آن به عنوان بدترین و ضعیف‌ترین نتایج تاریخ کاراته ایران در رقابتهای جهانی یاد می‌کنند) دو مدالِ برنز کسب کردیم و حالا آن دو مدال با اختلافی میلیمتری، تبدیل به سه مدالِ برنز شده است. امسال و در پیکارهای جهانی اندونزی، در بخش نوجوانانِ دختر، هیچ مدالی بدست نیاوردیم و در بخش جوانانِ دختر هم به تک مدالِ برنزِ سارا بهمن‌یار قناعت کردیم. در کاتای دختران از مجموعِ 4 فرصت، تنها به یک مدالِ نقره‌ی فاطمه صادقی بسنده کردیم و در بخش کاتای پسران هم هیچ مدالی بدست نیاوردیم تا ضعفِ کاتای کشورمان در رقابتهای جهانی، بیش از پیش نمایان شود.
 
قصدِ سیاه‌نمایی نداریم اما حقیقت این است که ما از هر زاویه‌ای به نتایجِ فوق می‌نگریم، نمی‌توانیم آنرا افتخاری بزرگ برای کاراته ایران توصیف کنیم و لذا لازم است روابط عمومی فدراسیون کاراته، ذیلِ آن تیترِ کهکشانی، توضیح دهد که با کدامین استدلال، نتایج فوق را به عنوان افتخاری بزرگ برای کاراته‌ی ایران توصیف می‌کند!
 
از میان تمامی بخش‌های حاضر در رقابتهای جهانی اسپانیا، شاید بتوان به شکلِ تفکیک‌شده، نتایجِ کسب‌شده در رده‌ی سنی جوانانِ پسر را متوسط و نتایج حاصل در بخشِ کومیته‌ی زیر 21 سالِ پسران را هم "بهتر از متوسط" ارزیابی کرد. در هر یک از دو بخشِ مذکور، 5 فرصت برای کاراته‌ی کشورمان وجود داشت که در نهایت، سه مدالِ برنز در هر بخش برای کاراته‌ی ایران بدست آمد. البته نگاهِ دیگر کشورهای جهان به بخشِ زیر 21 سال، قدری حرفه‌ای‌تر از بخش جوانان و نوجوانان است و به همین دلیل رقابت در این رده‌ی سنی، فشرده‌تر از سایر رده‌ها و مدال‌آوری در آن، دشوارتر خواهد بود. از اینرو "ستارگان کاراته" نتایج بخش جوانانِ پسر را متوسط و عملکردِ امیدهای پسر را نیز "بهتر از متوسط" ارزیابی می‌کند.
 
در رده‌ی سنی زیر 21 سالِ دختران هم اگرچه تنها یک مدال از مجموعِ 5 فرصت برای کاراته کشورمان بدست آمد، لیکن آن تک مدالِ طلا که توسطِ "زهره برزگر" به کاراته‌ی ایران هدیه شد، به قدری درخشنده بود که برقِ آن، عدمِ مدال‌آوری در سایر اوزانِ دخترانِ زیر 21 سال را تحت‌الشعاع قرار داد و از اینرو شاید بتوان نتیجه‌ی بدست آمده در این بخش را نیز تا حدودی (البته با ارفاق) رضایت‌بخش دانست.
 
از سه بخشِ مذکور که بگذریم، در سایر بخش‌ها، کاراته‌ی ایران عملکردی ضعیف و غیرقابل دفاع در رقابتهای جهانی اندونزی داشت و اینکه روابط عمومی فدراسیون از نتایجِ مذکور، تحتِ عنوان افتخاری بزرگ برای کاراته ایران یاد می‌کند، دستِ‌کم با استدلالِ "ستارگان کاراته" همخوانی ندارد و سایرین نیز تاکنون استدلالی منطقی و قابل‌قبول برای اثباتِ صحتِ ادعای فوق، ارائه نکرده‌اند.
 
به نظر می‌رسد گاه شیوه‌ای صحیح برای دفاع از عملکردِ فدراسیون‌ها توسطِ روابط عمومیِ آنها اتخاذ نمی‌شود و این روشِ ناصحیح، باعث میشود که سایرین عکس‌العملی متناسب نشان دهند و اگر تاکنون در برابر نتایجِ ضعیفِ کسب‌شده در اندونزی سکوت کرده‌اند، اکنون و بر اثرِ انتشارِ یک تیتر یا مطلبِ اغراق‌آمیز و غیرواقعی از سوی روابط عمومی فدراسیون، سکوت خود را شکسته و به ارائه‌ی آمار و ارقامی بپردازند که اغراق‌آمیز بودنِ تیتر یا مطلبِ مذکور را اثبات می‌کند.
 
محمد قدیمی/ ستارگان کاراته