سمندر: منتقدین، جانب عدل و انصاف را رعایت کنند

  سمندر: منتقدین، جانب عدل و انصاف را رعایت کنند
 
ملی‌پوش اعزامی به رقابتهای آسیایی ژاپن، گفت: بزرگان کاراته باید دلسوز این رشته باشند و از طرح انتقاداتِ تخریبی بپرهیزند.
 


به گزارش "پایگاه اطلاع‌رسانی ستارگان کاراته" و به نقل از خبرگزاری ورزش ایران (ایپنا)، پس از پایان رقابتهای آسیایی ژاپن و بازگشتِ کاراته‌کاها به میهن، مصاحبه‌های متعددی از سوی محمد آرین‌خو مدیر مستعفی تیمهای ملی و نیز علیرضا سمندر ریاست فدراسیون کاراته در رسانه‌ها منتشر شد که طیِ آن، دو طرف به شدت علیه یکدیگر موضع‌گیری کرده و به طرح انتقاداتی پرداختند که تا پیش از این، هرگز مطرح نشده بود.
 

محمد آرین‌خو (مدیر مستعفی تیمهای ملی) در گفتگو با خبرگزاریهای رسمی مدعی شد که آغاز اختلافش با فدراسیون کاراته، به تلاشهای علیرضا سمندر برای تحمیل فرزندش به تیم ملی بازمی‌گردد! او گفت: اختلافِ ما از زمانی شروع شد که علیرضا سلیمانی (سرمربی وقتِ تیم ملی) به حسین سمندر (فرزندِ رییس فدراسیون) گفت با شرایطی که دارد، فعلا شایسته‌ی حضور در ترکیب تیم ملی نیست.
 
حسین سمندر، فرزند رییس فدراسیون کاراته و ملی‌پوش اعزامی به رقابتهای آسیایی ژاپن نیز برای پاسخگویی به شبهاتِ مطرح‌شده، تریبون خبرگزاری ایپنا را برگزید. او در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری ورزش ایران (ایپنا)، اظهار داشت: اینکه گفته می‌شود کادرفنی پیشین، خواهانِ حضورِ حسین سمندر در ترکیب تیم ملی نبوده‌اند، به هیچ وجه صحت ندارد. آقای سلیمانی سرمربی وقتِ تیم ملی، هرگز چنین مسئله‌ای را با من و یا مسئولان فدراسیون در میان نگذاشته بود. در زمان مسئولیتِ ایشان در تیم ملی، من هم مانند سایر بازیکنان در رقابتهای انتخابی شرکت کردم و با غلبه بر حریفان و نظرِ مثبتِ کادرفنی، به عضویت تیم ملی درآمدم.
 
وی ادامه داد: آقای سلیمانی تا آخرین روزِ حضورش در کادرفنی تیم ملی، بنده را به عنوان بازیکن در اردوها حفظ کرد و هرگز خواهانِ خروجِ حسین سمندر از ترکیب تیم ملی نشد. سلیمانی مربی بزرگ و کارنامه‌داری است و هیچکس نمی‌تواند بازیکنی را به او تحمیل کند. اگر فدراسیون در صددِ تحمیلِ بازیکن به سلیمانی و تیم تحتِ هدایتش بود، او بی‌درنگ از سِمتِ خود استعفا میداد و در گفتگو با رسانه‌ها نیز علتِ استعفایش را به روشنی مطرح می‌کرد. اما آقای سلیمانی و همکارانش هرگز چنین موضوعی را مطرح نکردند. اعضای کادرفنی حتی در زمانی که به دلیل اختلافاتِ ایجاد شده میان مدیر فنی تیمهای ملی و دبیر فدراسیون، به نشانه‌ی حمایت از مدیرفنی استعفا دادند، هرگز در استعفانامه‌ی خود که اتفاقا مواردِ متعددی را در برمی‌گرفت، به این موضوع (تحمیل حسین سمندر به تیم ملی) حتی اشاره‌ای گذرا هم نکردند.
 
ملی‌پوش اعزامی به بازیهای آسیایی اینچئون، با تاکید بر اینکه "بزرگان کاراته‌ی کشور باید دلسوزِ این رشته‌ی ورزشی باشند" تصریح کرد: گاه به نظر می‌رسد برخی انتقادات، از دایره‌ی سازندگی خارج شده و رنگ و بوی تخریب به خود می‌گیرد. چگونه ممکن است ما دلسوزِ کاراته باشیم و همزمان به تخریبِ قهرمانان نیز بپردازیم؟! فدراسیون کاراته اگر به دنبال تحمیلِ حسین سمندر به ترکیب تیمهای ملی بود، یقیناً پیش از رقابتهای جهانی آلمان، خواسته‌اش را عملی می‌کرد اما همانطور که دیدیم، وقتی مربیانِ وقتِ تیم ملی، خواهانِ خروجِ بنده از ترکیبِ این تیم شدند، فدراسیون کاراته هم به خواست و نظرِ آنها احترام گذاشت و حسین سمندر را که کمترین حق‌أش حضور در پیکارهای انتخابی تیم ملی بود، از اعزام به آلمان محروم ساخت.
 
وی افزود: من از افرادی که به عنوان بزرگ و دلسوزِ کاراته شناخته می‌شوند و متاسفانه به هر بهانه‌ای، دست به انتقاداتِ تخریب‌گونه می‌زنند، سئوال می‌کنم که در چند سالِ اخیر، چه اقدام مثبتی در جهتِ پیشبردِ اهدافِ کاراته و رشد و تعالی این هنر رزمی صورت داده‌اید؟ کدامین گامها را در مسیر سازندگی برداشته‌اید؟ دستِ کدام قهرمان یا مربی سازنده را گرفته‌اید و به مشکلاتش رسیدگی کرده‌اید؟ پس از بازگشتِ غرورآفرین قهرمانان کاراته ایران از پیکارهای جهانی آلمان، دوستانِ دلسوز کجا بودند؟! آقایان حتی زحمتِ آمدن به فرودگاه و استقبال از قهرمانان را نیز تقبل نکردند و حالا با هر بهانه‌ای، به انتقاد آنهم از نوعِ غیرسازنده روی می‌آورند!
 
دارنده‌ی مدالهای طلا و نقره‌ی کومیته‌ی تیمی آسیا، با بیان این مطلب که کارنامه‌ی ورزشی‌اش برای تمامی علاقمندان به هنر رزمی کاراته کاملا مشخص و گویای بسیاری از حقایق است، ابراز داشت: متاسفانه در سالهای اخیر هر فردی که با فدراسیون کاراته مشکل داشته، بی‌درنگ حسین سمندر را مورد حملات رسانه‌ای قرار داده در حالی که من هم مانند سایر قهرمانان، تنها به دنبال کسب افتخار برای میهن عزیز اسلامی بوده و تمام توان و تلاشم را به کار بسته‌ام تا پرچم نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران را در معتبرترین میادین بین‌المللی به اهتزاز درآورم و به لطف خدا و نظر رحمتِ او، در بسیاری از موارد هم به هدفم دست یافته‌ام.
 
وی با بیان اینکه برای تمامی بزرگان و پیشکسوتان کاراته کشور احترام قائل است، عنوان کرد: در جریان مسابقات کشوری سبک کان‌ذن‌ریو که هفته‌های گذشته در قزوین برگزار شد، جهت دیدار با استاد آرین‌خو و عرض ارادت، به سالن برگزاری رقابتها رفتم و در آنجا به مصافحه و گفتگو با ایشان پرداختم. من برای اهالی کاراته احترام قائلم اما از منتقدین و بویژه بزرگان و پیشکسوتان کاراته‌ی کشور نیز انتظار دارم که در انتقادات و رهنمودهای خود، جانب عدل و انصاف را رعایت کنند. بزرگان کاراته باید دلسوز این رشته باشند و از طرح انتقاداتِ تخریبی و موارد غیرواقعی بپرهیزند.
 
دارنده‌ی عناوین قهرمانی لیگهای جهانی در ادامه به نتایج پیکارهای آسیایی ژاپن اشاره کرد و گفت: ما پیش از اعزام به این رقابتها، شرایطِ سخت و حواشی فراوانی را تجربه کردیم و بدون حضور در تورنمنت‌های بین‌المللی، راهی مسابقات آسیایی شدیم. به نظرم فدراسیون در این موضوع مقصر نیست چرا که از یکسو با مشکلاتِ متعددِ مالی دست و پنجه نرم می‌کرد و از سوی دیگر در ماههای منتهی به رقابتهای آسیایی، هیچ تورنمنت بین‌المللی مطلوبی برگزار نمی‌شد که شرکت در آن، برای ملی‌پوشان مفید باشد. به تمام این مشکلات، باید استعفای دسته‌جمعی کادرفنی را هم اضافه کنیم که در آستانه‌ی رقابتهای آسیایی ژاپن و در شرایطی بسیار حساس رخ داد. این استعفای دسته‌جمعی، فضای کاراته کشور را به شدت ملتهب ساخت و حواشی متعددی را بوجود آورد که جمع کردنِ آنها، توان و انرژی فدراسیون و بازیکنان را تا حدِ زیادی کاهش می‌داد.
 
وی ادامه داد: پذیرش مسئولیت هدایت و رهبری تیم ملی در آستانه‌ی رقابتهای آسیایی و آن هم در چنین شرایطِ حساسی، نیازمندِ شجاعت و فداکاری بود. به نظرم در آن مقطعِ زمانی، کمتر کسی حاضر به پذیرش مسئولیتِ سرمربیگری تیم ملی بود. اما خوشبختانه آقای دباغیان فداکاری کرد و شجاعانه مسئولیتِ این تیم را پذیرفت. او دلسوزِ واقعی کاراته است چرا که حاضر شد به خاطر کشورش، از نام و اعتبارش در کاراته هزینه کند و در سخت‌ترین شرایط، مسئولیت هدایت ملی‌پوشان را بپذیرد. آقای دباغیان در گذشته تمامی افتخارات را در کسوتِ مربی بدست آورده بود و نیازی به حضور در تیمهای ملی نداشت اما با درکِ شرایطِ سخت و حساسِ هفته‌های اخیر، شجاعانه مسئولیت هدایتِ ملی‌پوشان را پذیرفت و تمامی انتقادها را به جان خرید. من به عنوان یک کاراته‌کا، از او و همکارانش در کادرفنی تیم ملی، آقایان شهاب سلطانی، علیرضا کتیرایی، تورج ساسانی و همینطور مربی دلسوز و معلم اخلاق، سید محمد حسینی، تشکر و قدردانی می‌کنم.
 
ملی‌پوش کاراته‌ی کشورمان در پایان، نتایج بدست‌آمده در پیکارهای آسیایی ژاپن را متناسب با امکاناتِ موجود دانست و خاطرنشان کرد: ما با تحملِ سختی‌ها و حواشی فراوان، راهی رقابتهای آسیایی ژاپن شدیم و در چنین شرایطی، کسب عنوان سومی در مجموع مدالها و نیز عنوان نایب قهرمانی در بخش کومیته‌ی تیمی مردان، چندان هم نامطلوب نیست و نباید آنرا یک نتیجه‌ی ضعیف قلمداد کنیم. به هر حال یک تیم نمی‌تواند همواره بر سکوی قهرمانی بایستد و باید بپذیریم که سایر کشورها نیز برای قهرمانی تلاش می‌کنند و بعضاً امکاناتِ بسیار مناسبی هم در اختیار دارند. از اینرو قبولِ واقعیت‌ها و سپس نقد عملکردِ تیم ملی در فضایی مناسب و به دور از تخریب، می‌تواند به رشدِ کاراته‌ی کشور کمک کند اما دور شدن از مسیر نقدِ منصفانه و افتادن در دامِ انتقادهای تخریبی، ثمره‌ای جز انحراف از مسیر رشد و توسعه‌ی کاراته‌ی کشور در پی نخواهد داشت.     

لینک مطلب در خبرگزاری ورزش ایران (ایپنا) / کلیک کنید