سومی آسیا برای کاراته ایران شکست بود/ حواشی مخرب، بلای جان کاراته

سومی آسیا برای کاراته ایران شکست بود/ حواشی مخرب، بلای جان کاراته

سیزدهمین دوره رقابتهای کاراته قهرمانی آسیا درحالی در یوکوهامای ژاپن به پایان رسید که تیم ملی کاراته ایران بعد از پشت سر گذاشتن حواشی فراوان موفق نشد به آنچه استحقاقش را داشت دست پیدا کند.

به گزارش "پایگاه اطلاع‌رسانی ستارگان کاراته" و به نقل از رسانه رزمی؛ کاراته ایران در سالی که می‌توانست بهترین نتیجه را در رقابتهای قهرمانی آسیا کسب کند، با نتیجه‌ای دور از انتظار به تهران بازگشت تا ثابت شود برای موفقیت یک تیم تنها تمرینات دوره‌ای و برگزاری اردوهای پیاپی جوابگو نیست و عوامل مختلفی نیاز است تا یک تیم بتواند به آنچه استحقاقش را داشت دست پیدا کند.


کاراته ایران در طول سال‌های مختلف به عناوین و افتخارات زیادی دست پیدا کرده که این افتخارات نه تنها چیزی به این رشته اضافه نکرده که حواشی را نیز دوچندان افزایش داده است. مگر بعد از کسب مدال طلای کومیته تیمی قهرمانی جهان در آلمان یا کسب عنوان قهرمانی آسیا در امارات چه اتفاقی برای کاراته ایران رخ داد که حالا با از دست دادن این عنوان اتفاق خاصی برای آن رخ دهد!

با بررسی دقیق مسائل و مشکلات درونی فدراسیون باید عنوان داشت چیزی که بیش از هر موضوعی به کاراته فعلی ضربه زد حواشی متعددی است که فدراسیون با آن درگیر است. اینکه کادر فنی را نمی توان حفظ کرد و خیلی زود استعفا را قبول کرده و با سرعت برق و باد سرمربی جدید انتخاب می شود، اینکه مشکلات ریشه ای دبیر و رئیس سرانجام سرباز کرده و باعث خروج دبیر با سابقه از فدراسیون در فاصله اندکی تا اعزام تیم ملی می شود،اینکه فدراسیون توان برگزاری اردوهای تیم ملی را در تهران ندارد و ملی پوشان هفته به هفته بین شهرهای مختلف در حال سفر هستند، اینکه با کدام منطق در فاصله چند روز به اعزام مشاور فنی تیم های ملی انتخاب می شود و ..... همه و همه در ثبت چنین نتیجه ضعیفی تاثیر گذار بوده است.

در واقع فدراسیون کاراته به دلیل مشکلات مالی نتوانست شرایط مناسبی برای تیم ملی فراهم کند تا در محیطی به دور از حواشی برنامه های آماده سازی را پیش ببرد. همین حواشی نیز تاثیر منفی خود را در جریان مسابقات قهرمانی آسیا به نمایش گذاشت. شکست سمندر در انتخابات آسیا پیش از آغاز رقابتها نیز ضربه دیگری بر پیکره تیم ملی بود تا این تیم بدور از روحیه لازم روی تاتامی یوکوهاما به دیدار رقبای خود برود. 

در کنار این مسائل باید به کادر فنی تیم ملی نیز اشاره کرد. شاید قبول این مسئولیت از سوی غلامرضا دباغیان در آن برهه زمانی بزرگترین اشتباه مرد با تجربه کاراته قم بود. دباغیان توانایی خود را در عرصه مربیگیری بارها و بارها به نمایش گذاشته و پیروزی و شکست های زیادی را تجربه کرده ولی به گواه اکثر کارشناسان بعد از استفعای آرین خو و کادرفنی تحت هدایتش ، دباغیان نباید به آن سرعت و بدون رخصت از استاد چنین مسئولیتی را قبول می کرد. 

اما بعد از قبول مسئولیت از سوی ایشان ، برنامه های تمرینی به نحوی پیش رفت که اکثر اردوها در قم و سایر شهرها برگزار شد و روند آماده سازی تیم به شکلی پیش نرفت که بتوان از آن انتظار قهرمانی داشت. در کنار مسائل و حواشی فدراسیونی ، تیم ملی هم در این مدت بدور از حاشیه دوران آماده سازی را پشت سر نگذاشت! از نحوه برگزاری انتخابی ها گرفته تا رفت و برگشت کاراته کاهای حذف شده به اردو ، یا رفت آمد ملی پوشان بین شهرهای مختلف که بعضا با حوادثی هم همراه بوده باید به این نتیجه رسید که تیم ملی دوران آماده سازی مناسبی را پشت سر نگذاشته است.

از سوی دیگر این تیم در طول چند ماه گذشته فقط تمرین کرد و تمرین کرد و تمرین کرد! بدون هیچ میدان تدارکاتی راهی مسابقات آسیایی شد و کادر فنی از نقاط ضعف و قوت ملی پوشان آشنایی کامل نداشت. جام وحدت و دوستی هم در فاصله ۱۰ روز به اعزام تیم تاثیری چندانی بر این شناخت نداشت. متاسفانه با این ادعا که تیم ملی ایران قهرمان جهان است ، از فرصت هایی چون حضور تیم اکوادور در ایران برای دیدار تدارکاتی بهره نبرد تا نتیجه آن شود که در یوکوهاما دیدیم. 

چند ماه قبل دانشگاه آزاد قهرمان جام باشگاههای آسیا شد. آیا کادر فنی تیم ملی این مسابقات را به خوبی آنالیز کرد تا نمایی از کاراته قاره کهن را بدست آورد و با برنامه ریزی دقیق وارد مسابقات قهرمانی آسیا برای رسیدن به نتیجه مطلوب شود. آیا دباغیان می داند که در همین جام باشگاههای آسیا نمایندگان اوزان ۸۴ و ۷۵ ما نتیجه نگرفتند و در یوکوهاما نیز همین اتفاق افتاد؟ در واقع از فرصت هایی که پیش روی تیم ملی وجود داشت نیز برای رسیدن به نتیجه ای بهتر بهره نبردیم!

شکست کاراته کاهای ما مقابل کویت یا قزاقستان را باید به این نتیجه ضعیف اضافه کرد تا بدانیم تیمی که قهرمان آسیا شده چرا به یکباره از طلای کومیته تیمی جهان به رتبه سوم آسیا نزول می کند؟کادر فنی تیم ملی باید در مقابل ثبت چنین نتیجه ای پاسخگو باشد. این کادر فنی شامل هر دو تیم آقایان و بانوان می شود و امیداوریم توضیح قانع کننده در این زمینه وجود داشته باشد.

(ستارگان کاراته: نویسنده در سطور فوق با قلمی آشنا، مدال طلای کومیته‌ی تیمی مردان را در رقابتهای جهانی آلمان، با عنوان سومی تیم ملی در پیکارهای آسیایی ژاپن مقایسه می‌کند که البته از نظر فنی، مقایسه‌ای صحیح به شمار نمی‌رود چرا که اولی (قهرمانی کومیته تیمی مردان در آلمان) تنها مربوط به یکی از 16 فرصتی می‌باشد که در رقابتهای جهانی آلمان برای کاراته کشورمان وجود داشت و دومی (کسب عنوان سومی در رقابتهای آسیایی ژاپن) مربوط به نتیجه‌ی کلیِ کاروان اعزامی به رقابتهای آسیایی ژاپن میشود که شامل 17 فرصت است. در واقع بهتر است نتیجه‌ی مربوط به کومیته‌ی تیمی مردان در آلمان، با نتیجه‌ی مربوط به کومیته‌ی تیمی مردان در ژاپن مقایسه شود که البته باز هم پی به شکستِ کاراته‌ی ایران خواهیم برد اما این بار با روشی منطقی‌تر! چرا که این بار، دو موضوعِ همسنگ را با هم مقایسه کرده‌ایم و نه اینکه نتایج کومیته‌ی تیمی مردان را در رقابتهای جهانی آلمان، با نتیجه‌ی کلیِ کاروانِ اعزامی به ژاپن (که شامل کاتا و کومیته‌ی انفرادی و تیمی در دو بخش مردان و زنان میشود) مقایسه کرده باشیم!

و یا اینکه می‌توانیم نتیجه‌ی کلیِ کاروانِ اعزامی به ژاپن و آلمان را با هم مقایسه کرده و مثلاً بگوییم "تیمی که در رقابتهای جهانی آلمان در جایگاه ششم ایستاد، در آسیا عنوانی بهتر از سوم کسب نکرد" که البته این نیز به معنای شکستِ کاراته‌ی ایران در ژاپن خواهد بود اما این بار برای اثباتِ این شکست، از روشی منطقی‌تر سود برده‌ایم!

در واقع اینکه گفته میشود "تیم قهرمان جهان، در آسیا سوم شد"، از نظر فنی صحیح نیست و باید بگوییم "تیم قهرمان جهان، در آسیا دوم شد" و یا اینکه بگوییم "تیم ششم جهان، در آسیا سوم شد" که البته در این حالت، مقایسه بینِ دو موضوعِ همسنگ صورت گرفته و این یک مقایسه‌ی منطقی و کارشناسانه است. باز هم تأکید میکنیم که نتایج حاصل در رقابتهای آسیایی ژاپن، قابلِ انتقاد است اما اصولی‌تر آنست که انتقادات به روشی کاملا فنی و منطقی مطرح شود.

ستارگان کاراته معتقد است که انتقاد، حق اهالی کاراته کشور است و البته نتایج کاروان اعزامی ایران به رقابتهای آسیایی ژاپن نیز قطعاً قابلِ انتقاد است و باید با رویکردی کارشناسانه به بررسی نقاطِ ضعفِ تیمهای ملی بپردازیم و در جهتِ برطرف‌سازیِ آن، گام برداریم اما این نکته را هم در نظر داشته باشیم که انتقاد و طرحِ موضوعاتِ مختلف، باید بر اساس اطلاعاتِ کافی صورت گیرد تا برای تیمهای ملی، مفید واقع شود. در تحلیلی که بخش‌هایی از آن را خواندید، مواردی همچون حضور تیم اکوادور در ایران و یا موضوعاتی پیرامون رقابتهای جام باشگاههای آسیا مطرح شده که بسیار بحث‌برانگیز است و "ستارگان کاراته" احتمالا در روزهای آینده و به شکلی مبسوط، به طرحِ دوباره‌ی آنها خواهد پرداخت و دلایلی را نیز در ردِ آنها، بر خواهد شمرد.

اما در تحلیلِ فوق، به نکاتِ مثبت و مفیدی هم اشاره شده که کاملاً قابلِ قبول و کارشناسانه است و امید می‌رود که در سایر بخش‌ها نیز با همین نگاهِ کارشناسانه و مفید، به نقد عملکردِ تیمهای ملی در رقابتهای آسیایی ژاپن بپردازیم و از طرح موضوعاتِ غیرواقعی، بپرهیزیم) 
 

در پایان باید عنوان داشت که شکست کاراته ایران هم روی تاتامی و هم در بخش دیپلماسی باعث شد نتیجه ای ضعیف در کاراته ایران رقم بخورد و امیدواریم آقایانی که به عنوان مشاوران و همراهان سمندر و تیم ملی را در ژاپن همراهی کردند بتوانند تحلیل قانع کننده ای از کاراته ایران در آسیا داشته باشند. 

تیم ملی کاراته ایران با کسب ۲ طلا، ۴ نقره و ۵ برنز بعد از ژاپن و قزاقستان عنوان سومی رقابتهای قهرمانی آسیا کسب کرد. امیرمهدیزاده و حمید عباسعلی ۲ مدال طلا، کومیته تیمی، سعید احمدی و سحر کرجی ۳ نشان نقره، الهه رضازاده، ذبیح‌الله‌پورشیب و مهران قربانعلی‌پور به همراه تیم‌های کاتای مردان و بانوان ۵ نشان برنز کسب کرده‌اند. مهسا افسانه، رضا روشن، ابراهیم حسن بیگی، رزیتا علیپور و فاطمه چالاکی نیز از دور مسابقات کنار رفتند.