فرخی: بی توجهی کادر فنی به رقابتهای انتخابی دلیل خروجم از اردو بود

فرخی: بی توجهی کادر فنی به رقابتهای انتخابی دلیل خروجم از اردو بود

ملی‌پوش کاراته می‌گوید به دلیل بی توجهی کادر فنی به رقابتهای انتخابی، اردو را ترک کرده است.

به گزارش "پایگاه اطلاع‌رسانی ستارگان کاراته" و به نقل از ایسنا؛ سعید فرخی، کاراته‌کای تیم ملی ایران که هفته گذشته به همراه دو ملی‌پوش دیگر، از اردوی آمادگی مسابقات قهرمانی آسیا انصراف داد، گفت: دلیل اصلی انصرافم از اردوهای تیم ملی بی توجهی کادر فنی به مسابقات انتخابی است چراکه قرار بود نفرات اول و دوم هر وزن به عنوان نفرات برتر برگزیده شوند اما آقایان مجدداً جلسه‌ای برگزار کردند و گفتند می‌خواهیم نفرات دوم و سوم هم کومیته بزنند و در نهایت نیز این را اعلام کردند که ما احساس می‌کنیم شما برای کمیته مناسب نیستید!


فرخی ادامه داد: من با آقای دباغیان ساعت‌ها به گفت‌وگو نشستم که اگر قرار است احساس شما مشخص کند چه کسی در اردو بماند و چه کسی اردو را ترک کند، پس برای چه انتخابی برگزار می‌کنید؟ که ایشان نیز اصلا‍ً پاسخ من را نداد و چیزهایی گفت که به هیچ‌وجه توجیه‌کننده نبودند.

کاراته‌کای برتر آسیا با اشاره به گفته‌های غلامرضا دباغیان، سرمربی تیم ملی گفت: اینکه ایشان می‌گویند فلان کاراته‌کا در گذشته چنین و چنان بوده است، هیچ ربطی به امروز آن کاراته‌کا ندارد. اگر بنا به ارائه رزومه باشد، رزومه من از کسانی که جایگزین‌ شده‌اند درخشان‌تر است. بنابراین طرح اینگونه مسائل فقط برای توجیه کردن خودشان است و نه چیز دیگر.

او با اشاره به فضای اردوی تیم ملی و حواشی آن گفت: من جایی که بی عدالتی حاکم باشد و کارها براساس زور پیش برود باقی نخواهم ماند. چطور بپذیرم که کسانی که از مسابقات قهرمانی کشور تا سه، چهار دوره مسابقات درون اردویی هیچ فعالیتی نداشته‌اند و معاف بوده‌اند و تنها در یکی، دو مسابقه حضور ضعیفی داشته‌اند بیایند و جای من را بگیرند و من هم هیچ اعتراضی نکنم؟

فرخی در پاسخ به این پرسش که «آیا این مشکل را با فدراسیون نیز در میان گذاشته‌اید؟» گفت: وقتی از سرمربی جوابی نشنیدم به فدراسیون رجوع کردم و با آقای سمندر و آقای آشوری صحبت کردم که هردوی آنها گفتند حق با شماست اما تاکنون هیچ ترتیب اثری ندادند.

او در توضیح علت خروجش از اردوی تیم ملی نیز گفت: وقتی با کادر فنی نیم ساعت جلسه می‌گذاریم و به نتیجه‌ای نمی‌رسیم و وقتی فدراسیون نیز پاسخگوی تلفن ما نیست، مجبور می‌شویم که با ارسال یک نامه از قم به تهران بیاییم و مشکلمان را رو در رو مطرح کنیم که تا به حال نیز فدراسیون توجهی به آن نکرده است.